نشان داوود رشیدی در دستان داوودنژاد و معجونی
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۲۸۳۵۹
نشان داوود رشیدی در نخستین دوره خود به علیرضا داوودنژاد و حسن معجونی اهدا شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مراسم اهدای نخستین دروه نشان داوود رشیدی که با نخستین سالگرد درگذشت او همزمان بود، شامگاه چهارم شهریور ماه در سالن اصلی تئاترشهر با حضور جمعی از هنرمندان سینما و تئاتر برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اجرای این برنامه بر عهده منصور ضابطیان بود و به عنوان حسن مطلع، پرده نخست نمایش «منهای دو» با حضور سیامک صفری، حسن معجونی، لیلی رشیدی و حسین حسینیان نمایشنامه‌خوانی شد. «منهای دو» در سال 89 توسط داود رشیدی در سالن اصلی تئاترشهر روی صحنه رفته بود،.
سیامک صفری در انتهای اجرا با اشاره به دو نمایشی که با داود رشیدی کار کرده است، گفت: «ای کاش باز او را داشتیم تا من روی صحنه برایش بازی می‌کردم.»
دبیر جشنواره فجر به عنوان سخنران روی صحنه دعوت شد. فرهاد مهندس‌پور در سخنرانی نه چندان منسجم خود گفت: «من به عنوان کسی از نسلی دیگر و کسی که در دو جشنواره استانی در اراک و اهوای همسفرهایی رشیدی بودم باید بگویم که در محضر ایشان خیلی خوش می‌گذشت. در جامعه امروز تئاتر دو دسته رفتار نابه‌هنجار و محترم داریم. گروه اول گاهی یادشان می‌رود که تئاتر مهم‌تر از آدم هاست؛ ولی خوشبختانه در نسل رشیدی شخصیت‌های هستند که بسیار دوست‌داشتنی هستند و از آنها زیاد می‌توان یاد گرفت.»
وی با ادعای این مطلب که داوود رشیدی هنرمند بی‌ادعایی بود، گفت:«هرچند امروز این کلمه بی‌معنا شده است. تئاتر همیشه خودش به خودی خود مهم است، نه موضوع تئاتر. این مشکل ما در ایران است که باعث مردمی نشدن آن شده است. ما در برهه‌ای با تئاتر آشنا شدیم که کارکرد رسانه داشت و همیشه خود تئاتر فراموش می‌شود. فکر می‌کنند تئاتر پدیده‌ای دسته دوم است که درباره یک چیز دست اولی حرف می‌زند. درصورتی‌که تئاتر یک ملاقات است. به خاطر این مشکل تاریخی ما امروز سه دسته کارگردان داریم که یکی فقط برای تماشاگر تولید می‌کنند و دسته دیگر اصلاً به تماشاگر اهمیت نمی‌دهند و دسته سوم تئاتر را واقعاً ملاقات می‌داند و داود رشیدی از آن دسته است.»
بیانیه خانواده رشیدی در توضیح اهدای نشان داود رشیدی بخش بعدی این مراسم بود. احترام برومند، لیلی و فرهاد رشیدی در ادامه برای اهدای نشان‌های روی سن حاضر شدند.
نخستین نشان داود رشیدی به عمید نائینی اهدا شد که جواد مجابی پیش از اهدای نشان او، درباره‌اش گفت: آقای نائینی یک روزنامه‌نگار حرفهای و مستقل است. مستقل از این جهت که روزنامه‌ها از مشروطه یا موافق یا مخالف حکومت‌ها بودند و او به اصل انتقال آگاهانه و آزادانه اطلاعات وفادار بوده است. او فردی نواندیش است که دنبال ایده‌های نو است؛ ولی به عملی بودن آنها نیز فکر می‌کند. ضمن اینکه ایشان یاریگر هنرمندان و اهل قلم هستند و مواظب حال آنهاست.
او یک فراهنجار معقول هست و به طرف هنجار برتر می‌رود. چون قبول هنجارهای رایج و معمول باعث درجا زدن می‌شود.
دومین نشان داود رشیدی توسط احمد مسجدجامعی به محسن میرزایی به واسطه ثبت تاریخ معاصر و 6 دهه فعالیت مستمر در عرصه مطبوعات و تاریخ نویسی اهدا شد. مسجد جامعی با اشاره به فعالیت میرزایی و پیوند تئاتر و مطبوعات، وعده داد موزه تئاتر در ساختمان تئاتر نصر به زودی راه اندازی می‌شود.»
میرزایی پس از دریافت نشان خود با اشاره به آرزوی پدرش مبنی کتابخوانش شدن او گفت: «من هر آنچه از دستم برآمد را انجام دادم. ما بدون هیچ وسیله‌ای تلاش کردیم کار کنیم و الان بیش از آنچه لایقش باشم برای این نشان به من لطف شد.»
علی دهکردی در مقام نماینده انجمن بازیگران خانه سینما پیامی در باب اولین دوره اعطای نشان داود رشیدی خواند که در آن از برگزاری این مراسم و اهدای چنین نشانی قدردانی شده بود.
نشان سوم داود رشیدی به علیرضا داودنژاد کارگردان سینما توسط مرضیه برومند اهدا شد. برومند با بیان آنکه بخت آن را داشته که همراه داود رشیدی باشد و از او بیاموزد، گفت:« امروز هم بخت این را دارم که به نیابت از خانواده رشیدی درباره یکی از بزرگترین فیلمسازان مملکتمان صحبت کنم. تمام مختصاتی که داود رشیدی برای یک هنرمند قائل بود در داود نژاد جمع است و من فیلم نیاز او را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم. این مهم بود که حرفهای سخت را به زبان مردم بزنی و او این کار را انجام داد. جدا از نوآوری‌هایی که در فیلم‌هایش همیشه دیده‌ایم.»
داودنژاد نیز با تشکر از خانواده رشیدی، اظهار کرد: «این شانسی بود که سال‌ها قبل مورد لطف داود رشیدی قرار گرفتم و آن برای آغاز راهم بود و حالا در اواخر راهم از سوی خانواده رشیدی مورد لطف قرار می‌گیرم که برایم بسیار ارزشمند است.»
نشان چهارم داود رشیدی بابت رونق بخشیدن به هنر تئاتر به حسن معجونی اهدا شد. فاطمه معتمدآریا پیش از اعطای این نشان گفت: «از اینکه آقای رشیدی باعث شدند بهترین‌های فرهنگ و هنر این مملکت اینجا باشند خوشحالم. معجونی جزء استثناهای تئاتر ما هستند و وقتی یک نفر شکوفا می‌شود پرچم آن به بقیه می‌رسد و او جزء کسانی است که این پرچم در دست اوست.»
معجونی پس از دریافت این نشان گفت: «این نشان برای من خیلی مهم است؛ چون از آن کسی است که بیش از هر چیزی به تو فکر کرده و این نشان برای من فقط نیست؛ بلکه برای گروهم است.»
احترام برومند درباره اهدای این نشان به معجونی گفت: «اول از همه به فکر من رفت که این نشان به شما داده شود؛ چون مثل داود رشیدی زیاد به تئاتر فکر و مثل او به تئاتر شهرستان توجه می‌کنی.»
او با اشاره به احداث سالن تئاتر در رشت توسط معجونی و اجرای نمایشی به زبان گیلکی افزود: «ما شاید سال دیگر این مراسم را با چند چهره خوب در رشت برگزار کردیم.»
انتهای پیام/
R1369/P1439/S4,34,39/CT11منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۲۸۳۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دستان مطمئن ژاپن را به المپیک برد
به گزارش "ورزش سه"، جام ملت‌های آسیا زیر ۲۳ سال آسیا با تفاوت ۴ ماه از سطح بزرگسالان در دوحه برگزار شد و این بار تیم المپیک ژاپن موفق شد بعد از قهرمانی در سال ۲۰۱۶، این دستاورد را تکرار کنند.
این اتفاق در شرایطی رقم خورد که اصلی‌ترین تفاوت میان این دو ژاپن، خط دفاع و دروازه‌بان این دو تیم بود. به خاطر داریم که خط دفاعی پراشتباه ژاپن همراه با واکنش‌های عجیب دیون سوزوکی، برای آبی پوشان دردسرساز شدند و این تیم در بازی‌های مرحله گروهی ۵ گل و در مرحله حذفی ۳ گل دریافت کرد تا ضعیف‌ترین آمار خود را ثبت کنند.
با این حال شرایط در بازی‌های زیر ۲۳ سال کاملا متفاوت بود. این تیم در گروهی که کره جنوبی، چین و امارات حضور داشتند، تنها یک گل خوردند و در مرحله حذفی هم تنها ۲ گل دریافت کرد.
این تیم اگرچه در بازی مقابل قطر در نخستین مرحله حذفی گرفتار شد و پیروزی دو بر صفر خودش را با تساوی ۲-۲ عوض کرده بود، نمی‌تواند واکنش‌ها و سیوهای لئو را برابر قطر نادیده بگیرد. آنها در این بازی موفق شدند در نهایت چهار بر دو پیروز شوند اما بسیاری از کارشناسان معتقد بودند که اختلاف دو تیم با توجه به حملات قطر می‌توانست تغییر کند. او در بازی فینال هم در شرایطی که تیم ملی ژاپن در دقیقه ۹۱ به گل اول بازی رسید، با توجه به خط‌هایی که مدافع ۲۱ ساله این تیم انجام داد باید در دوئل با بازیکن ازبکستان قرار می‌گرفت و تمام تلاشش را برای مهار پنالتی او به کار گیرد؛ کوکوبو در دقیقه نود و پنجم و در یکی از سخت‌ترین شرایط ممکن، بسیار خونسرد عمل کرد و با اعتماد به نفس مثال‌زدنی‌اش توانست این پنالتی را مهار کند تا ژاپن برای دومین بار قهرمان شود.
برخی از رسانه‌های ژاپنی ین اتفاق را با واکنش سوزوکی در دیدار یک چهارم نهایی جام ملت‌های آسیا مقابل تیم ملی کشورمان مقایسه کردند که شاید اگر کوکوبو در آن بازی حضور داشت نسبت به پنالتی علیرضا جهانبخش واکنش بهتری نشان می‌داد.
لئو با ۲۲ سال سن شاگرد راجر اشمیت در بنفیکاست و این روزها به عنوان دروازه‌بان آینده فوتبال ژاپن این امید را به مردم این کشور داده که شاید برای جام جهانی ۲۰۲۶، رقیبی خاص برای سوزوکی باشد.
او هنوز برای تیم اصلی بنفیکا به میدان نرفته، اما با عملکردی که در آسیا ثبت کرده احتمالا برای فصل بعد یا به صورت قرضی از بنفیکا جدا خواهد شد یا به عنوان یک رقیب برای تروبین اوکراینی تمام تلاشش را به کار می‌گیرد تا به عنوان نگهبان چارچوب فلزی این تیم وارد زمین شود.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد